یکی از کشورهایی که در جهان پرسرعت ترین اینترنت را برای کاربران خود فراهم ساخته است ، کشور کره جنوبی می باشد. ملی بودن اینترنت در واقع از مهمترین دلایل برای افزایش سرعت اینترنت در هر کشوری به حساب می آید. اولین بار در کشور ما ایران طرح صیانت از فضای مجازی به عنوان اینترنت ملی در مجلس مورد بحث قرار گرفت که تا کنون علل مختلف هنوز تحقق پیدا نکرده است. شبکه ملی اطلاعات در معنای اینترنت به امکان ارائه خدمات دولت الکترونیکی نظیر مصاحبه های اینترنتی آموزش بهداشت و درمان و … در کشور اشاره دارد. حال میخواهیم تعریف جامع تری در این باره بیان کنیم و در رابطه با مزایا و معایب این طرح در کشورمان ایران صحبت نماییم ، پس در ادامه با ما همراه باشید.

 

جهت برقراری ارتباط با کارشناسان ما با شماره
تماس بگیرید.

 

مهمترین مزیت و عیب اجرای طرح اینترنت ملی

امروزه بسیاری از افراد وقت خود را در شبکه های اجتماعی مختلف در فضای مجازی می‌گذرانند. به عنوان مهمترین دغدغه شان هزینه برآورد شده آن است. در واقع بهره مندی از پهنای باند های اینترنت بین المللی و جهانی برای هر کشوری هزینه هایی را شامل می شود. به این منظور نقش وزارت ارتباطات خرید پهنای باند معین برای کل کشور بر حسب نسبت های مشخص شده آن و اختصاص به اپراتور های درون کشور است.

حال اگر قسمت مهمی از گردش اطلاعات در داخل کشور انجام بگیرد ، طی آن از هزینه‌ های استفاده از اینترنت کاسته می ‌شود و همین امر باعث می شود تا کاربران هزینه کمتری را برای اینترنت پرداخت کنند. این مورد از مهمترین مزیت شبکه ملی اطلاعات و اینترنت ملی به حساب می آید اما آنچه که دغدغه تمامی کاربران پس از آن است قطع شدن اینستاگرام شبکه اجتماعی محبوب و پرطرفدار ما ایرانیان می باشد.

در واقع زمانی که طرح صیانت از فضای مجازی در مجلس اعلام شد اکثر کاربران اینترنت در فضای اینستاگرام انتقاد زیادی کردنو خواستار لغو این طرح بودند. طبق آمارهای به دست آمده حدود ۵۳ درصد از کاربران بالای ۱۸ سال در ایران از اینستاگرام استفاده میکنند پس از طبیعی است که قطع اینستاگرام برای شان یک معضل به حساب بیاید.

مقاله پیشنهادی : هکر دولتی یا هکر ملی

طرح اینترنت ملی یا طرح محدود کردن اینترنت؟

طرح اینترنت ملی یا طرح محدود کردن اینترنت؟

با اعلام مخالفت بسیاری از کاربران در کشور با طرح اینترنت ملی به منظور محدود کردن اینترنت نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرحی را تحت عنوان صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی و ساماندهی پیام رسان های اجتماعی مطرح نمودند. این طرح که با تعداد ۱۲۱ نماینده ۷۴ نفر مخالف و ۹ نفر نیز آراء ممتنع مواجه بود جهت اجرای آن و رأی گیری بعدی واگذار به کمیسیون ویژه فرهنگی مجلس شد.

در صورتیکه این طرح به تصویب کمیسیون برسد مجلس می تواند مدت زمانی را جهت اجرای آزمایشی آن در نظر بگیرند. در واقع هدف اصلی اجرای آن محدودیت شبکه ‌های اجتماعی علی الخصوص اینستاگرام و دیگر پیام رسان ها نظیر تلگرام و واتساپ است.از آنجا که این گونه شبکه ها با محدودیت دسترسی فیلترینگ روبرو نیست به صورت ویژه و گسترده از جانب کاربران و مخاطبان استفاده می شود.

با بیان تمامی مسائل و بالا بودن آراء مثبت از جانب نمایندگان برای طرح محدود نمودن اینترنت جهت تصویب و اجرا به کمیسیون فرهنگی ارجاع داده شد و بدون آنکه به صحن علنی مجلس ارسال شود برای شورای نگهبان فرستاده و مورد تأیید قرار گرفت که به سبب همین است انتظار می رود که برای مدتی به صورت این آزمایشی این طرح به اجرا در آید.

مقاله پیشنهادی : روند ایجاد وب سایت اینترنتی از شروع تا پایان

اجرای اینترنت ملی چه زمانی است؟

با تأکید وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات دولت جدید جمهوری اسلامی بر راه اندازی اینترنت ملی وی ادعا دارد که بر حسب برنامه‌های ارائه شده تا چهار سال دیگر یا شاید زودتر و با حداکثر استفاده از توان داخلی و بخش خصوصی لایه‌ های گوناگون شبکه ملی اطلاعات ایجاد خواهد شد.

طبق گفته وی ، از آنجا که شرایط اقتصادی و تحریمی کشور نسبت به سال های اخیر بدتر شده است راه اندازی این شبکه بدون چالش نخواهد بود زیرا با بالا رفتن نرخ ارز کاهش عرضه پول کشور و تحریم موانعی است که در پیش روی وجود دارد.

دولت جدید با تعیین یک سری الزامات برای این شبکه از طرف شورای عالی فضای مجازی به افتتاح اولین نسخه رسید. نسخه اولیه شامل مرکز تداوم تبادل ترافیک داده ، زیرساخت و ثبت دامنه ملی شبکه با قابلیت جداسازی ترافیک‌های خارجی و داخلی شبکه را ایجاد نموده تا به این صورت با رشد تولید محتوای داخلی و بهره گیری بیشتر از ترافیک داخلی میسر شود که از این طریق با کمک به کاهش هزینه های ترافیک سرعت اینترنت نیز افزایش پیدا کند.

در واقع ایده اولیه  این طرح در سال ۱۳۸۴ توسط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مطرح شد. پس از آن مراحل مطالعاتی ویژه آن در دولت نهم ایجاد شد و با گذشت زمان در سال 1389 به عنوان شبکه ملی اطلاعات در قانون برنامه پنجم توسعه جای  گرفت. در واقع هدف این بود که کارگزاران و مسئولان دولتی تا سال ۱۳۹۵ این طرح را به اجرا درآورند به گونه ای که تا انتهای دولت دهم اصلاحاتی در رابطه با این طرح انجام گرفت و مراحل آزمایشی آن نیز آغاز شد.

مزایای شبکه ملی اطلاعات

کسب استقلال و عدم وابستگی به منابع خارجی ؛ در واقع با عملیاتی شدن طرح اینترنت داخلی در کشور ما در صورت مواجهه با مشکل اینترنتی در فضایی جهانی کاربران قادر خواهند بود که در داخل کشور از شبکه ملی استفاده کنند و نیاز خود را رفع نمایند. به این ترتیب با از بین رفتن وابستگی به منابع خارجی اینترنت ، استقلال در این زمینه برای کشور به دست خواهد آمد

قدرتمندی در برابر دیگر کشورها ؛ بسیار حائز اهمیت که در راستای عملیاتی شدن این طرح قدم برداریم و به قدرتمندی هرچه بیشتر خودمان کمک کنیم.

حفظ اطلاعات کاربران و امنیت بالا ؛ با وجود اقداماتی که بسیاری از هکرها توسط دولت های دیگر علیه نظام جمهوری اسلامی در زمینه سایبری ، شبکه ملی موجب می شود که جلوی این خرابکارها تا حد زیادی گرفته شود. به گونه‌ ای که درخواست هایی که از خارج کشور ارسال می شود از طریق یک درگاه معین وارد شده و قابل کنترل و مسدود کردن خواهد بود. این امر باعث می‌ شود تا با تضمین امنیت اطلاعات کاربران فضای امنی را برای آنان جهت تبادل اطلاعات شان از طریق شبکه به وجود آوریم.

همانگونه که در ابتدای مقاله نیز بیان نمودیم از مهمترین مزیت های شبکه ملی اطلاعات ارزان شدن اینترنت و یا کاهش هزینه ها می باشد. از جنبه های مهم این طرح از بعد اقتصادی آن است که هم به نفع ملت و هم به نفع دولت می‌ باشد. از طرفی دیگر دیتا های افراد به طور مستقیم بر روی شبکه داخلی به گردش در می آید و یکبار به خارج و داخل کشور بر نمی گردد.